My place...

Hij opende zijn voordeur en liep Nena naar binnen lopen. Zodra zijn binnen was sloot hij de deur achter zich en liep hij door tot de woonkamer. Hij pakte haar hand vast. 'Mijn huis' Zei hij grijnzend. Hij keek Nena weer aan. 'Wat vind je?'

Een knusse woonkamer kwam me tegemoet. Ik rook zoete geuren van... Kaneel? 'Wauw,' zei ik, bijna sprakeloos. 'Het is prachtig!' Ik draaide me naar hem toe en omhelsde hem.

Hij sloeg zijn armen om haar middel en glimlachte. 'We proberen het zo netjes mogelijk te houden, ander komen we zo slecht over' Hij grijnsde.

'Jullie? Slecht? No way. Tenminste, jij niet, van je broer weet ik niet zoveel.' Ik knuffelde hem grondig en gaf hem een kus op zijn wang.

'Ik bedoelde dat wij niet overkomen als een stel slordige jongens die niks anders doen dan feesten en meiden zoenen.' Hij grijnsde. Hij pakte haar hand en liep met haar naar de bank.

'Oh, maar dat tweede doe je toch wel denk ik, maar van mij mag je. Tenminste, als ik het ben!' zei ik en ik zoende hem weer.

'Tuurlijk ben jij de enige' hij glimlachte. 'En ik feest wel, alleen let ik ook waar en met wie' Antwoordde hij. Hij ging op de bank zitten en zoende haar.

Ik ging op zijn schoot zitten en sloeg mijn armen om hem heen. Ik drukte mijn lichaam tegen dat van hem.

Hij glimlachte en sloeg zijn armen stevig om haar heen. Hij sloot zijn ogen en zoende haar.

Ik stopte even en glimlachte naar hem. Toen zoende ik hem weer en ik woelde met mijn handen door zijn glimmende zwarte haar.

Hij boog iets naar haar toe en zoende verder. Hij legde zijn hand zachtjes op haar wang.

Mijn huid gloeide licht onder zijn hand en ik bloosde.

Hij haalde zachtjes zijn lippen van haar af en glimlachte. 'Je hoeft niet te blozen' Zei hij lachend. Hij kuste haar.

'Jawel, ik zal altijd blozen als ik met jou ben. Want in vergelijking met jou ben ik niets en jij alles, dus zal ik altijd blozen.' Ik glimlachte liefjes en gaf hem een kus.

Hij glimlachte. 'Dan heb je het mis, want jij bent alles' Hij kust haar op haar voorhoofd.

Ik glimlachte naar hem. Mijn ogen bleven open en ik zag dat het buiten donker begon te worden. 'Ik wil niet naar huis,' fluisterde ik.

Hij glimlachte. 'Dan blijf je toch hier? Sam weet wel dat hij me kan vertrouwen' Zei hij. Hij kuste haar.

Ik knikte gelukkig. 'Ik vertrouw je ook hoor, is dat niet belangrijk?' grijnsde ik.

Hij glimlachte en sloeg zijn armen stevig om haar heen. 'Natuurlijk wel, heel belangrijk zelfs' Zei hij.

'Ik was al bang, straks pakt Sam je nog van me af!' Ik stak mijn tong uit, maar al snel kuste ik hem weer, bang dat dit over zou gaan.

'Dat gaan niemand lukken' Fluisterde hij glimlachend. Hij drukte zachtjes zijn lippen op de hare.

Een gelukkige glimlach viel over mijn lippen. 'Nooit,' fluisterde ik.

Hij glimlachte en drukte haar tegen zich aan. Hij kuste haar op haar voorhoofd.'Nooit' Herhaalde hij.

Ik gaapte. 'Ben moe,' mompelde ik en ik legde mijn hoofd tegen zijn borst. Langzaam vielen mijn ogen dicht en ik viel in slaap.

Hij glimlachte en schoof iets naar achteren op de bank. Hij liet zijn armen losjes om haar heen. Hij kuste haar opnieuw op haar voorhoofd.